فلاش عکاسی ازجمله تجهیزات بسیار پرکاربرد و ضروری نزد عکاسان میباشد. از این وسیله برای نورپردازی سوژه استفاده میشود و کاربردهای منحصر به فرد خود را دارد. نور طبیعی یکی از نورهای پر کاربرد در عکاسی و ژانر پرتره میباشد. اما در شرایطی نیز استفاده از نور های مصنوعی، فلش ها و شاخه های نور در محیط استودیو و تبلیغات لازم و ضروری است.
استفاده از دوربین فلش خاموش، شما را مقدور میسازد تا فلاش را به هر مکانی که انتخاب میکنید منتقل نمایید تا بتوانید نور و سایه ها را کنترل کنید. ابزارها مدرنی که به اتصال فیزیکی احتیاج ندارند به شما اجازه میدهند در صورت تمایل، چشمک زن های خود را دور از دوربین قرار دهید. در هنگام کار و یا خرید فلش ممکن است با یکسری اصطلاحات و کلمات ناآشنا مواجه شوید؛ خصوصا اگر در زمینه عکاسی تازه‌کار باشید. در ادامه به معرفی و بررسی این اصطلاحات می‌پردازیم:
TTL در فلاش عکاسی
بیشتر TTLهای موجود در دوربین ها به شما اجازه میدهند تا فلاش را روی آن تنظیم کنید تا میزان فلاش استفاده شده براساس سیگنالی که به دوربین برمی‌گردد باشد. ابتدا دوربین یک فلش کوتاه آزمایشی ارسال کرده و سپس می‌بیند که چه میزان نور باز میگردد. با استفاده از این نمونه، دوربین میزان مصرف برق در خروجی فلش را محاسبه می‌کند. در بسیاری از موارد این تنظیم میتواند نتایج بسیار خوبی را به شما ارائه دهد. شما میتوانید از سرعت شاتر و دیافراگم مورد نظر خود استفاده کرده و در مورد فلاش عکاسی واقعاً نگران نباشید. برای اطلاع بیشتر در اینباره میتوانید به مطلب نکات عکاسی با فلاش مراجعه کنید.
Bounce Flash یا فلاش بازتابی
Bounce Flash اصطلاحی است که به روش تغییر جهت عکسبرداری از فلاش اشاره دارد تا نور پیش از برخورد با سوژه از سطح دیگری بازتاب شود. در بسیاری از موارد میتوانید فلاش خود را تنظیم کرده تا نور از سقف بپردازد. از این طریق نور پراکنده نرم تری نسبت به سوژه نوردهی میشود. این یک روش سریع و آسان برای جلوگیری از سایه های شدیدتر و قرمزی چشم میباشد. نکته‌ای که باید به آن توجه نمایید این است که اگر نور را از سقف سفید پرش کنید، سفید خواهد شد. همچنین اگر نور را از روی یک دیوار سبز پرش نمایید، پرتو فلش شما به همان رنگ سبز میگردد.
زمان تخلیه فلاش
از جمله محدودیت هایی که در عکاسی با فلاش وجود دارد است که واحد فلش برای بازیافت انرژی خازن که باعث روشن شدن آن میگردد، به زمان مشخصی نیاز دارد. زمان بازیافت به بهره وری چشمک زن، میزان مصرف فلش و شارژ باتری بستگی دارد. طراحی برخی از فلاش ها به نحوی هستند که زمان بازیافت سریع تری داشته و یک واحد آن معمولاً سریعتر از یک فلاش داخلی بازیافت میشود. درصورتی که از فلاش با حداکثر توان خود استفاده نمایید، مدت زمان بیشتری برای دوباره شارژ شدن آن طول می‌کشد. بدیهی است که با از بین رفتن باتری ها، زمان بازیافت کاهش می‌یابد.
سرعت همگام سازی فلش
از دیگر اصطلاحات عکاسی با فلاش، سرعت همگام سازی میباشد. این فرایند با باز کردن «پرده اول» و سپس بستن «پرده دوم» کار می‌کند. درواقع سرعت همگام سازی دوربین به سریعترین سرعت شاتر اشاره دارد که از آن میتوان برای روشن شدن کامل سنسور در هنگام روشن شدن فلش استفاده نمود. در بسیاری از دوربین ها، این سرعت همگام سازی در محدوده 1 / 250s یا 1 / 320s میباشد. اگر مطمئن نیستید محدود سرعت عمگام سازی یکی از دو مورد ذکر شده نیست، دفترچه راهنمای دوربین و فلش خود را بررسی کنید.
بعضی از دوربین ها با عکاسی سریع و چندگانه، امکان اطمینان از همگام سازی با سرعت بالا HSS را ایجاد میکنند تا مطمئن شوند که کل حسگر در معرض نور فلش قرار دارد. همچنین میتوانید از همگام سازی با سرعت پایین استفاده نمایید تا بتوانید صحنه را در معرض دید قرار داده و سپس از فلش برای پر کردن سایه ها استفاده کنید.
با سرعت شاتر پایین، یک دوره کوتاه زمانی وجود دارد که هر دو پرده از مسیر خارج شده و کل حسگر در معرض دید قرار می‌گیرد. اگر از سرعت شاتر سریع، مانند 1 / 4000s، استفاده کنید، سنسور هرگز در یک زمان کاملاً در معرض دید قرار نمی‌گیرد. در این حالت، هنگامی که یک دهانه کوچک در حال عبور از روی سنسور است، شاتر در قسمت هایی قرار می‌گیرد. ممکن است در 1 / 10000s یک فلش روشن شود، بنابراین کل حسگر باید آن را ببیند.
متعادل کننده فلش و محیط
از نور فلاش در هنگام عکاسی میتوان برای افزایش نور محیط استفاده کرد که در این حالت اصطلاحا به آن متعادل کننده فلش و محیط گفته میشود. همچنین میتوان از فلاش به عنوان نورپر کننده برای کاهش کنتراست استفاده نمود. البته عکس این عمل نیز وجود دارد و از نور محیط برای کاهش کنتراست فلاش استفاده کنیم. لازم به ذکر است که اگر از فلاش TTL استفاده میکنید، میتوانید دیافراگم یا ISO یا سرعت شاتر را تغییر دهید تا بر نور محیط تأثیر بگذارد.
