حس عمق در عکاسی یکی از تکنیک هایی است که باعث میشود تصاویری زیبا و پرمفهومی را به ثبت برسانید. درواقع اینکه بتوانیم حس عمق در تصویربرداری سوژه مان ایجاد کنیم خود یک چالش اساسی است. از این طریق میتوانید به عکس های دو بعدیتان، حس سه بعدی بودن بدهید. در نتیجه نه تنها باعث ایجاد عکس های جذاب تر و گیراتر می شود، بلکه موجب میشود که بیننده بیشتر با عکس شما درگیر شود و آنها را به سمت بررسی بیشتر عکس هدایت کند.
راه های بسیاری وجود دارد که بواسطه آنها میتوانید تصاویری با حس عمق ایجاد کنید. اگرچه اینها قانون غیر قابل تغییر نیستند ولی بیشتر آنها ریشه در هنر صدها سال پیش دارند که میتوانند به خوبی در عکاسی نیز استفاده شوند. معمولا تغییر در زاویه دید یا چیدمان می‌تواند به طور کلی باعث تغییر عکس شما شود. با کمی تکرار و تمرین به راحتی خواهید توانست که عمق عکس هایتان را بیشتر کنید.
فهرست مطالب
جذابیت داشتن پیش زمینه‌ی عکس برای عمق عکاسی
وقتی میخواهید از تکنیک حس عمق در عکاسی استفاده کنید، اولین نکته‌ای که باید به آن توجه کنید این است که پیش زمینه باید جذابیت داشته باشد. از این طریق توجه بیننده به فضای پشت سوژه جلب میشود و به بررسی و کشف آن می‌پردازد. درواقع هنگامی که در حال عکاسی از یک سوژه در فاصله متوسط تا دور هستید، معمولا مسطح به نظر می‌رسد.
مخصوصا هنگامی که روی آن زوم کرده باشید تا تمام قاب را با سوژهتان پر کنید. یک سوژه‌ی جذاب را در پیش زمینه‌ی عکستان قرار دهید تا حس عمق عکس را بالا ببرد. این موضوع موجب میشود که نگاه بیننده در قسمت های مختلف تصویر از پیش زمینه‌ی عکس تا فواصل دور، به حرکت درآید. از اشیاء و وسایل گوناگون برای ایجاد پیش زمینه طبیعی، دور سوژه خود بکار بگیرید. این موضوع باعث میشود که احساس عمق در عکس افزایش یابد و چشمان مخاطب را از درون قاب به صحنه‌ی مورد نظر شما بنگرد. به جای آنکه آن را بدون انجام هیچ کاری فقط نگاه کند، به طور ذهنی آن را اکتشاف کند.
اجاد حس عمق با عکاسی پرتره
از دیگر عواملی که باعث ایجاد عمق در عکس میشود، عکاسی به صورت پرتره است. حالتی را تصور کنید که ما جهان را می‌بینیم؛ اگر شما به مقابل خود نگاه کنید و سرتان را از سمتی به سمت دیگر حرکت دهید، نگاهتان به اشیائی جلب خواهد شد که همه در یک فاصله‌ی مشخص از شما قرار دارند. اما هنگامی که سرتان را بالا و پایین کنید میتوانید روی اشیائی که در فواصل مختلف هستند، از خیلی نزدیک تا خیلی دور، فوکوس کنید.
به طور کلی در حالت عمودی، تصاویر میتوانند عمق خیلی بیشتری را کسب کنند. عکس های پرتره نیز غالبا در حالت عمودی گرفته می‌شوند. در عکاسی بعدی که دوربینتان را به طور طبیعی در حالت افقی گرفتید، به این فکر کنید که آیا میخواهید عکس هایتان عمق بیشتری داشته باشند یا خیر.
تغییر دیدگاه و استفاده از زاویه wide
معمولا ارتفاع عکس ها برابر است با فاصله چشمان عکاس تا زمین است. بجای آنکه همواره عکس هایی با چنین بلندی بگیرید، روی زمین خم شوید و از آنجا عکاسی کنید. هرچه که فاصله دوربین تا اشیاء دورتر باشد، کوچکتر دیده شده و باعث میشود که حس عمق بهتری را ایجاد و عکاسی کنید. همچنین تغییر زاویه ی دید فواید دیگری هم در مورد ایجاد جذابیت بیشتر در پیش زمینه دارد و چیدمان ناآشناتر و خیره کننده تری را ایجاد میکند.
علاوه بر آن میتوانید از زاویه های wide (یا به صورت zoom out) پرسپکتیو استفاده کنید تا احساس عمق بیشتری را منتقل نمایید. زمانی که در حال عکاسی با یک لنز زوم هستید، نزدیک تر شدن به سوژه و zoom out کردن نیز همین اثر را در پی خواهد داشت.
استفاده از خطوط راهنما برای عمق بیشتر
خطوطی که از پیش زمینه آغاز می‌شوند و در طول صحنه امتداد دارند، نگاه بیننده را در طول خود به حرکت در می‌آورند. خطوط راهنما همه جا هستند، از خطوط کناره ی ساحل تا درختانی که در خیابان های شهر افتاده‌اند. در نتیجه عادت کنید که همیشه همه جا به دنبال آنها بگردید. استفاده ی یک یا چند خط راهنما در عکستان راهی مطمئن برای ایجاد حس عمق در عکس است.
لایه لایه کردن
لایه لایه کردن یا رویه هم قرار گرفتن اشیاء overlapping، یک صحنه سه بعدی ایجاد میکند که نگاه ببینده را به حرکت در می‌آورد. این موضوع باعث میشود که مخاطب به جای آنکه تنها مشاهده‌گر یک عکس باشند، از نظر ذهنی خودشان را «داخل» صحنه ببینند. در نتیجه باعث میشود حس عمق خیلی بالاتری در عکاسی ایجاد شود.
لایه بندی اشیاء خصوصا هنگامی بسیار تاثیر گذار است که کانترست قابل توجهی در سایه ها یا بافت های دو شیء روی هم قرار گرفته، وجود داشته باشد. این کانترست کمک میکند که اشیاء از یکدیگر متمایز دیده شوند.
