نقطه گریز عکاسی یکی از مهمترین نکات موجود در ترکیب بندی است. استفاده از این نقاط باعث میشود ترکیب بندی تصاویر بهبود یابد و چشم بیننده به یک سمت متمرکز شود. همچنین نوعی حس سه بعدی در تصویر بوجود میورند.
نقطه گریز یا نقطه محو صرفاً برای حوزه عکسبرداری نیست بلکه در ابتدا در نقاشی ها از آن استفاده میشد. عکاسان و نقاشان به واسطه این نقطه به صحنهی تصاویر و طراحی های خود عمق میبخشند. در نتیجه با اینکار آثار خود را از حالت دو بعدی به سه بعدی تبدیل میکردند.
این ویژگی برای این خاطر است که به نظر میرسد در نقاط گریز، خطوط موازی در فاصله همگرایی دارند. برای درک بهتر این موضوع به ایستادن روی یک پل طولانی با نرده ها فکر کنید. وقتی به فاصله نگاه میکنید این چنین به نظر میرسد که نرده ها در افق به هم خواهند رسید در صورتی که اصلاً این چنین نیست.
فهرست مطالب
نحوه استفاده از نقطه گریز عکاسی
بواسطه نقطه گریز عکاسی میتوانید نوعی رمز و راز را در تصاویری که عکسبرداری میکنید، بوجود آورید. این نقاط یکی از ترفندهای عالی و قدرتمند ترکیب بندی است که به طور اساسی میتواند خلق و خوی تصاویر شما را متحول سازد. خصوصاً اگر با داستان پردازی نیز همراه باشد این تاثیر بیشتر خواهد شد.
برای بکار گیری از نقطه محو در عکاسی، ابتدا به یک عمق میدان بزرگ نیاز دارید تا هر عنصر را دور آن بتواند چیند یا نگه داشت. باتوجه به لنز و صحنه، دیافراگم حدود 1f1 یا f16 باید به خوبی کار کند. علاوه بر آن انتخاب مکان کانون توجه یا همان سوژه نیز از اهمیت زیادی برخوردار است.
برای استفاده بیشتر از تصاویر پرسپکتیو یک نقطهای، باید هم به پیش زمینه و هم پس زمینه در کانون توجه کنید. بهترین روش برای رسیدن به این موضوع، استفاده از فاصله بیش از حد کانونی برای عکس های خود است. فاصله بیش از کانونی نزدیکترین فاصله کانونی است که در آن عناصر در «بی نهایت» همچنان وضوح قابل قبولی را دارند.
پیدا کردن نقطه گریز یا محو
پیدا کردن نقطه گریز عکاسی، نیاز به کمی تکرار و تمرین دارد. پس از مدت کمی تمرین و کسب تجربه شما براحتی خواهید توانست این نقاط را شناسایی کنید. برای این منظور ابتدا از صحنه هایی که دارای خطوط موازی یا پیشرو آشکار هستند، شروع کنید. پل ها، مسیرهای قطار، ردیف های درختان و … نقطه شروع بسیار خوبی هستند.
طبیعت، معماری و عکاسی خیابانی بهترین زمینه ها برای استفاده از نقاط محو محسوب میشوند. یک تصویر میتواند چندین نقطه محو داشته باشد. برای مثال، اگر از گوشهای از یک ساختمان عکاسی کنید، میتوانید با دو خط منجر به نقاط مختلف محو شوید.
اغراق بزرگنمایی فاصله
شما میتوانید با استفاده از تجهیزات عکاسی و ترفندهایی، در مسافت میان خودتان تا نقطه محو اغراق کنید. برای این منظور ابتدا باید نقطه گریز عکاسی را در صحنه پیدا کنید. پس از آن برای بزرگتر جلوه دادن فاصله از یک لنز زاویه دید عریض استفاده نمایید.
این لنزها باعث میشود سوژه های نزدیکتر حتی بزرگتر به نظر برسند و عناصری که کمی در فاصله قرار دارند نسبت به اندازهی واقعیشان دورتر نشان داده شوند. مطمئن شوید که خطوط پیشرو از پیش زمینه نزدیک شروع شوند تا از این طریق تأثیر لنزهای واید را به حداکثر برسانید.
اگر نتیجه کار چندان باب میلتان نبود، میتوانید کمی بیشتر بزرگنمایی کنید تا دیدگاه چشمگیری نداشته باشید.
افزایش سطح همگرایی
بواسطه تکنیک های بسیار ساده در نقطه گریز عکاسی میتوانید سح همگرایی را در این نوع ترکیب بندی افزایش دهید. برای این منظور کافیست از ارتفاع دوربین پایینتر آغاز به عکاسی نمایید.
هرچه ارتفاع دوربین را پایین بیاورید، سطح همگرایی نیز بیشتر خواهد شد. اگرچه دقت کنید که نباید خیلی پایین بروید. با ارتفاع دوربین آزمایش کنید و مطمئن شوید که اشیا مهم را از یکدیگر جدا میکنید.
استفاده از قانون یک سوم
قانون یک سوم از جمله قانون های بسیار رایج در ترکیب بندی عکاسی است که از آن میتوان در نقطه گریز یا محو نیز استفاده کرد. تصور کنید تصویر شما به 9 قسمت مساوی که از تقاطع دو خط افقی و دو خط عمودی ایجاد شده، تقسیم شده است. تقاطع این خطوط نقاط مورد علاقه شما برای قرار دادن موضوع موردنظرتان است.
به جای آنکه سوژه موردنظرتان را در تقاطع ها قرار دهید، نقطه محو را در این تقاطع ها قرار دهید. از این طریق میتوانید تصویر خود را حتی از نظر بصری هیجان انگیز و جالبتر نمایید.
پیدا کردن نقطه گریز عمودی
هنگام بکارگیری از یک نقطه گریز در عکاسی، لازم نیست خود را فقط به قالب های افقی محدود کنید. دوربین خود را بچرخانید تا با نقاط محو جدید در قالب عمود آشنا شوید. این امر در عکاسی معماری به خصوص هنگام گرفتن ساختمان های بلند به خوبی ایفای نقش میکند.
آسمان خراش ها یا برج ها به خطوط اصلی شما تبدیل شده و آسمان به عنوان نقطه محو محل همگرایی آنها به نظر میرسد.