دوربین DSLR و دوربین بدون آینه Mirrorless از جمله دوربین های بسیار پرکاربرد در حرفه عکاسی میباشد. هر کدام از این دوربین ها به دلیل کاربرد و ساختار ویژهای که دارند، از قابلیت بالایی در عکاسی برخوردار میباشند. از نظر ساختار، این دو دوربین کاملا با یکدیگر متفاوت بوده و از مکانیسمی خلاف یکدیگر برای عکاسی استفاده میکنند. هر کدام از دوربین ها دارای مزایای ویژه خو هستند که در ادامه به بررسی هر کدام از آنها میپردازیم.
دوربین DSLR
DSLR کوتاه شدهی عبارت Digital Single Lens Reflex است که به همین دلیل به دوربین های آن، دوربین دیجیتال نیز گفته میشود. این دوربین ها از مکانیزم آینهای برای بازتاب نور از لنز دوربین به منظره یاب نوری استفاده میکند. به بیان دیگر به نور اجازه میدهد که به طور کامل از سنسور تصویر با خارج کردن آینه از مسیر، عبور کند. برای شرکت در دوره های عکاسی خانه آموزش توصیه میشود که این دوربین ها را به دلیل قابلیت تعویض لنزی که دارند، در اختیار داشته باشید.
دوربین دی اس ال ار از lens، reflex mirror، shutter، image sensor، focusing screen، condenser lens، pentaprism و eyepiece یا viewfinder تشکیل شده است.
نحوه ی کارکرد دوربین DSLR
هنگامی که از طریق چشمی موجود در پشت دوربین DSLR به سوژه نگاه میکنید، هر چیزی که برایتان قابل مشاهده است از لنز متصل به دوربین عبور کرده است. به معنای دیگر میتوانید دقیقا به آنچه میخواهید عکس بگیرید نگاه کنید. عملکرد این فرایند بدین شرح است که نور از طریق لنز از سوژهای که میخواهید عکس بگیرید، عبور میکند. در داخل محفظه دوربین، آینهی بازتابی reflex mirror با زاویهی 45 درجه قرار دارد. این آینه، نور عبور شده از لنز را به صورت عمودی به یک عنصر نوری به نام پنتاپریسم pentaprism بازتاب میکند. پس از آن پنتاپریسم با هدایت مجدد نور از طریق دو آینهی جداگانه درست به سمت منظره یاب viewfinder، نور عمودی را به نور افقی تبدیل میکند.
در لحظهای که عکس میگیرید، آینه بازتابی به سمت بالا چرخیده و با مسدود کردن مسیر عمودی، نور را مستقیما عبور میدهد. سپس شاتر shutter باز شده و نور به سنسور تصویر image sensor میرسد. شاتر فقط تا زمانی که سنسور تصویر برای ضبط تصویر لازم باشد، باز میماند و پس از آن بسته میشود. بعد از آنکه شاتر بسته شد، آینه بازتابی به زاویهی 45 درجه باز میگردد تا تغییر جهت نور به منظره یاب ادامه پیدا کند.
البته فرایند عکس گرفتن با بسته شدن شاتر به اتمام نمیرسد. در مراحل بعدی یکسرس پردازش تصویری زیاد و پیچیدهای روی دوربین صورت میگیرد. پردازندهی دوربین، اطلاعات را از حسگر تصویر گرفته، آن را به فرمت مناسب تبدیل کرده و سپس آن را در کارت حافظه ذخیره میکند. تمامی مراحل عکس گرفتن از یک سوژه که تا اینجا ذکر شد، در زمان بسیار ناچیزی اتفاق میافتد. برخی از دوربین های DSLR حرفهای قابلیت 11 بار عکس گرفتن در یک ثانیه هستند.
دوربین بدون آینه Mirrorless
در حالی که دوربین DSLR از مکانیزم آینهای در فرایند عکس گرفتن استفاده میکند، دوربین بدون آینه کاملا فاقد چنین مکانیزمی است. به همین خاطر نیز میباشد که نام چنین دوربین هایی را بدون آینه گذاشته شده است. مکانیزم این دوربین بدین صورت است که نور با عبور از لنز در نهایت به سنسور عکس ختم میشود. با توجه به آنکه دیگر نور بر روی منظره یاب نوری (OVF) منعکس نمیشود، دوربین های Mirrorless معمولا به منظره یاب های الکترونیکی (EVF) و LCDها متکی هستند. در نتیجه اساسا آن چیزی را که سنسور عکس تشخیص میدهد؛ نشان می دهد.
دوربین های بدون آینه با توجه به آنکه از مکانیزم آینهای و منظره یاب نوری برخوردار نیستند، نسبت به دوربین های DSLR سادهتر، سبکتر، حجمتر و از اجزای کمتری تشکیل شدهاند.
عملکرد دوربین های بدون آینه
به طور کلی دوربین بدون آینه از lens ،shutter، image sensor و electronic viewfinder تشکیل شده است. فرایند عملکرد این دوربین ها بدین صورت است که ابتدا نور طریق لنز lens مستقیما به سنسور تصویر image sensor برخورد میکند. سپس منظره یاب نوری با منظره یاب الکترونیکی electronic viewfinder جایگزین شده که باعث تکرار سنسور تصویر میگردد.
در حالت عادی، شاتر مکانیکی دوربین shutter باز مانده و معمولا فقط در انتهای نوردهی استفاده میشود. باتوجه به آنکه در این مکانیزم دیگر آینه و پنتاپریسم وجود ندارد، فاصلهی فلنج (Flange) (فاصلهی بین پایهی لنز و سنسور تصویر) در دوربین های بدون آینه به میزان قابل توجهی کاهش مییابد. به همین دلیل نیز میباشد که اکثر بدنه ی دوربین های Mirrorless در مقایسه با دوربینهای DSLR، نازک تر و سبکتر هستند.
مقایسه دوربین های بدون آینه و DSLR
دوربین های بدون آینه جدا از بحث سبکی و حجم، نسبت به دورببین های DSLR از مزایای بسیاری برخوردار هستند. وجود منظره یاب الکترونیکی electronic viewfinder در این دوربین ها باعث بوجود آمدن مزایای بسیاری برای عکاسان شده است. با توجه به آنکه همه چیز مستقیما از سنسور تصویر کپی میشود، تنظیمات دوربین نظیر تعادل رنگ سفید (White Balance)، اشباع و کنتراست را میتوان مستقیما از طریق منظره یاب مشاهده کرد.
همچنین این دوربین این امکان را دارد که پوشش های اطلاعاتی اضافی از جمله هیستوگرام های موجود را در منظره یاب قرار دهد. در نتیجه به عکاسان اجازه میدهد دقیقا از چیزی عکس بگیرند که در حال مشاهدهاش هستند. دوربین Mirrorless هنگام ترکیب با سیستم تشخیص کنتراست یا سیستم تشخیص دامنه به عکاس اجازه میدهد تا از توانایی زوم بر روی سوژه نهایت استفاده را ببرد. از ویژگی هایی نظیر فوکوس بالا، تشخیص چهره و دیگر موارد استفاده کنند تا از دستیابی به بهترین فوکوس در هر شات اطمینان حاصل کنند.
با اینحال دوربین های بدون آینه دارای معایبی نیز میباشند. از جمله، منظره یاب الکترونیکی تنها زمانی میتواند فعال باشد که دوربین روشن بوده و به سنسور تصویر، برق رسانی انجام شود. این موضوع میتواند به طور قابل توجهی بر عمر باتری دوربین تاثیر بدی بگذارد. همچنین منظره یاب های الکترونیکی میتوانند تاخیر، خاموشی و کنتراست بالا داشته باشند که برای برخی عکاسان این شرایط مناسب نباشد. هنگامی که صحبت از فوکوس خودکار به میان میآید، اگرچه مدل های جدید دوربین های بدون آینه ممکن است بسیار سریع و دقیق باشند، اما هنوز هنگام عکاسی سریع، به ویژه درشرایط کم نور، عملکرد خوبی ندارند.
1 دیدگاه. دیدگاه تازه ای بنویسید
[…] از دوربین های DSLR نوعی مزیت محسوب میشد. همچنین در مطلب دوربین DSLR و دوربین بدون آینه ، تفاوت این دوربین و مزایا و معایب هرکدام را شرح […]