عکاسی پرتره یکی از شاخه های بسیار محبوب در دنیای عکاسی می‌باشد که مورد استقبال بسیاری از افراد است. در این نوع عکاسی، علاوه بر آنکه باید بخوبی بتوان از تکنیک های موجود استفاده کرد، انتخاب لنز مناسب نیز اهمیت بسیار زیادی دارد. افرادی که تازه شروع به فعالیت در حرفه عکاسی می‌پردازند، به احتمال زیاد در ابتدا با همان لنزی که همراه دوربین فروخته می‌شود (لنز کیت) عکاسی میکنند. پس از گذشت مدتی، هنگامی که کمی در این مسیر پیشرفت کردند، به یک لنز زوم باکیفیت‌تر که فاصله کانونی مورد نیازشان را پوشش می‌دهد روی می‌آورند.
در میان انواع لنز برای پرتره، لنز پرایم 85 میلیمتری، محبوبترین لنز در این حوزه محسوب می‌شود. در ادامه حال اینکه چرا این لنز انقدر محبوب است و گزینه‌های احتمالی چه لنزهای دیگری هستندف میپردازیم.
تفاوت لنز زوم و لنز پرایم برای عکاسی پرتره
بهترین گزینه و انتخاب بین لنزهای پرایم و زوم، لنز پرایم است. لنزهای پرایم عملکرد بهتری نسبت به لنزهای زوم دارند. این لنزها دارای دیافراگم های بازتری میباشند به همین جهت برای بیرون کشیدن سوژه از پشت صحنه عالی هستند. همچنین لنزهای پرایم با تصویر شارپ‌ترشان، کیفیت اُپتیکی بهتری نسبت به لنزهای زوم ارائه می‌دهند. البته بواسطه لنزهای زوم نیز میتوان پرتره های فوق‌العاده‌ای گرفت. حتی کار با این لنزها راحت‌تر است چرا که در آنها میتوان فاصله کانونی را صرفاً با چرخاندن رینگ زوم تغییر داد.
با اینحال اگر میخواهید به طور اصولی عکاسی پرتره کنید تا نتایج عالی را بدست آوردی، لازم است از لنز پرایم استفاده کنید. در اینحالت شما با سه فاصله کانونی کلاسیک روبه‌رو هستیم که باید با دقت آنها را بررسی کنید.
لنزهای 50 میلیمتری
هنگامی که عکاسان تازه کار پس از کمی پیشرفت متوجه عدم پاسخگویی مناسب لنزهای کیت میشوند، اولین لنزی که معمولا به سراغ آن میروند، لنز 50 میلیمتری است. معمولا از این لنز، دو نوع f/1.8 و f/1.4 در دسترس وجود دارد. نسخه‌ی f/1.8 این لنز در بسیاری از برندها قیمت نسبتاً پایینی دارد. همچنین زاویه دید این لنز شباهت زیادی با چشم انسان دارد و دیافراگم بازش عکاسی با عمق میدان کم از موضوعات مختلف را میسر می‌کند. نسخه‌ی f/1.4 به میزان بیشتری از نور اجازه عبور می‌دهد و عمق میدان کمتری نسبت به مدل قبلی دارد.
با استفاده از لنزهای 50 میلیمتری میتوان در فضای بیرون یا استودیو، پرتره های تمام‌قد و یا نیم‌تنۀ عالی عکاسی کرد. این لنز نسبت به لنزهای 85 و 135 میلیمتری که در ادامه به آنها میپردازیم، زاویه دید بازتری داشته و برای گرفتن چنین پرتره هایی دیگر لازم نیست از سوژه فاصله زیادی بگیرید. دقت داشته باشید که اگر میخواهید با این لنز، پرتره هدشات یا فقط سر و شانه بگیرید، نزدیک شدن زیادی به سوژه میتواند باعث کژنمایی در ویژگی های چهره او شود. به بیان دیگر وقتی بیش از اندازه به سوژه نزدیک می‌شوید، چهره میتواند بیش‌ازحد لاغر و بینی بیش‌ازحد بزرگ شود.
لنزهای 85 میلیمتری در عکاسی پرتره
لنز 85 میلیمتری، محبوبترین لنز برای فاصله کانونی منطقی در پرتره محسوب می‌شود. زاویه این لنز نسبت به 50mm، محدودتر بوده و بواسطه آن میتوان فاصله‌ای منطقی نسبت به مدل داشته بود. لنز 85mm، معمولاً با دیافراگم‌های f/1.8 و f/1.4 در دسترس‌تر هستند. در این حات میزان بودجه موردنظرتان در انتخاب لنز بسیار تاثیر گذار است؛ چرا f/1.4 نسبت به f/1.8 به‌طرز قابل توجهی گران‌تر است
لنزهای 85 میلیمتری از انواع لنزهای چندکاره محسوب میشوند و با استفاده از آنها میتوان از سوژه های تمام‌قد، نیم‌تنه و سر و شانه عکاسی کرد. البته با کمی مراقبت می‌توانید نزدیک‌تر هم بشوید چرا که امکان کژنمایی چهره در فاصله کمتر وجود دارد. هنگام عکاسی در استودیو، لنز های 85mm گزینه‌ی ایده‌آلی برای برش بالای زانو و سروشانه و هر عکسی بین این دو محدوده هستند. اما برای عکس های بسته‌تر از سر، لنز 135 میلیمتری گزینه‌ی بهتری می‌باشد که در ادامه به آن میپردازیم.
لنزهای 135 میلیمتری
به راحتی میتوان گفت، لنز 135 میلیمتری، گوهر و یا جواهر درون کیف یک عکاس است. این لنز دارای دیافراگم باز و فاصله کانونی بلندی دارد و همچنین میتوان بدون نزدیک شدن زیادی به سوژه ها، عکس هایی نمای بسته از آنها گرفت. لنزهای 135mm با دیافراگم های f/1.8 و f/2 رایج هستند. با اینکه این نوع لنز دارای مزیت هایی نسبت به لنزهای 50 و 85 میلیمتری دارد، اما برای هر کاری ایده‌آل نیستند.
لنزهای تله‌فتو بلند، نوعی کژنمایی اپتیکی ایجاد میکنند که جلوه‌ای معکوس لنزهای واید دارد. لنزهای بازتر و وایدتر در هنگام نزدیک‌تر شدن به سوژه و تأثیر پرسپکتیو، صورت را لاغرتر و بینی را بزرگتر میکنند که عملا نیز جلوه‌ی خوبی ندارد، اما لنزهای تله‌فتو صورت را کمی پهن‌تر نشان می‌دهند. این حالت را در لنز 135 میلیمتری مشاهده میکنیم اما شدت آن به اندازه لنزهای 200mm نیست. لنزهای 70 تا 200 میلیمتری گزینه‌ی بسیار کاربردی و کارراه‌اندازی هستند، اما برای عکاسی پرتره، بوسیله یک لنز 135 با دیافراگم سریع‌تر به نتایج بهتری خواهید رسید.
برای عکاسی در محیط های بیرون باتوجه به آنکه محدودیت فاصله وجود ندارد، لنز 135 میلمتری میتواند بسیار کارآمد باشد. این لنز همچنین به‌لطف زاویه‌دید بسته و بوکه‌ی چشمگیرش، عکس های تمام‌قد فوق العاده‌ای می‌گیرد اما برای این کار مجبورید چند متری از سوژه فاصله بگیرید.
اما در استودیو چنین شرایطی دیگر حاکم نیست. برای عکاسی پرتره تمام قد با لنز 135mm، فاصله‌ی زیاد مورد نیاز است. بدین معنا که 135 میلی‌متر برای عکاسی تمام‌قد در استودیو زیادی بلند بوده اما برای عکس های سر و شانه و کلوزآپ این لنزها بهترین گزینه هستند.
نتیجه گیری
انتخاب لنز عکاسی پرتره میتواند بسیار شخصی باشد. اما در حالت ایده‌آل، داشتن تمامی این سه لنز میتواند بهترین گزینه باشد و تمامی نیازها را پوشش دهد. برای افرادی که عکاسی حرفه‌ای میکنند، داشتن این سه فاصله کانونی در کنار یک لنز 24 یا 35 میلیمتری ایده‌آل است. اما برای آماتورها، داشتن یکی یا تعداد بیشتر از این فواصل کانونی کافی است.
به هر حال، اگر مسأله بودجه نبود دیگر انتخاب از میان این سه لنز بی‌معنا می‌شد. برای عکاسانی که بودجه محدودی دارند، به صرفه‌ترین و چندکاره‌ترین لنز در میان این سه، لنز 85 میلیمتری است. این لنز با قرار گرفتن بین لنزهای 50 و 135 میلیمتری، فاصله کاری خوبی را با سوژه حفظ می‌کند. به طوری که باعث می‌شود نه زیادی به سوژه نزدیک شوید و نه زیادی از او دور. علاوه بر این، کژنمایی در آن کم است و هم برای کار در استودیو مناسب بوده و هم برای کار در فضای بیرون.
